Het ziekenhuis - Consultatiedag

We splitsen ons op, Sam en Anny doen noodzakelijke inkopen zoals aankoop van SIMkaarten, fruit en water ... en de rest van de groep vertrekt naar het ziekenhuis met de jeep van Monsieur Nazaire, de chauffeur die we door het ziekenhuis voor ons volledige verblijf hier ter beschikking hebben gekregen.

In het ziekenhuis aangekomen worden ze ontvangen door de directeur, een dame die het districtshoofd blijkt te zijn, en een man van het ministerie van volksgezondheid. Ze wisselen woorden van welkom en goede intenties uit. Volgt een groepsfoto (enkele - voor elke "lokale" smartphone eentje), dan gaan we naar de consultatie.

Terwijl de anderen alles in orde brengen voor het OK programma van dinsdag en Jos en Valerie de consultaties doen vertrek ik met de chauffeur van de directeur met de Lexus naar het ziekenhuis van Cove om het anesthesie toestel te halen aangezien het toestel in Dassa niet geschikt is om een patiënt te ventileren. Na 60 km via een prachtig aangelegde weg in een zeer groene en heuvelachtig gebied komen we aan in het ziekenhuis van Cove. Uiteraard was niemand op de hoogte van ons bezoek. Uiteindelijk heeft de aanwezige chirurg ons in het OK gebracht en kon ik een keuze maken tussen drie anesthesie toestellen. Een van de toestellen bleek niet te werken en het derde toestel kon ik niet testen aangezien de stroom uitgevallen was. Na twee uren zonder stroom, het stadsnet was uitgevallen maar ook de generator van het ziekenhuis bleek niet te werken, hebben we maar besloten om dit toestel mee te nemen naar Dassa, weliswaar in de ambulance van het lokaal ziekenhuis. Eenmal aangekomen bleek het toestel gelukkig te werken alhoewel het al maanden niet in gebruik was, maar een toestel van Duitse makelij, Fabius Plus van Drager, is onverwoestbaar.

Monique, Halima en Lisa zoeken een veilige en praktisch toegankelijke plaats voor de 10 materiaalkoffers in het operatiekwartier. Zij zetten een systeem op om de inhoud van de koffers snel te kunnen raadplegen. Tegen de lunch vervoegen Sam en Anny dit team voor het klaarzetten van de te steriliseren instrumenten en kledij en ook verbruiksmateriaal voor de eerste operaties. Op basis van de map en de instructievideo van Monique oefenen Sam en Lisa het correct opplooien van kledij en groene doeken voorafgaand aan de sterilisatie in. Onder het goedkeurend oog van Halima wordt door beiden ook de sterilisatiesets samengesteld en ingepakt.

Ze komen tot de conclusie dat er waarschijnlijk een tekort is aan mesjes nr. 15 wat uiteindelijk toch geen probleem bleek te zijn.

In de ziekenhuiscorridors zitten de patiënten al duidelijk klaar. 

Voor deze missie worden 30 patiënten voorzien, maar men gaat er van uit dat enkelen niet zullen opdagen. Anderzijds hoort het team van Dr Agbadebo dat er ook enkele bijkomende “politiek opgelegde” raadplegingen zijn.

Met een halfuurtje pauze op de middag werken ze ons door allen die zich aanmelden. Quasi iedereen heeft een dossier bij met de onderzoeken van schildklierfunctie en RX Thorax zoals afgesproken.

Enkelen zijn geen goeie kandidaten voor heelkunde (hyperthyreoot, diep duikende goiters, recidief goiter na vroegere heelkunde)… Het is evenwel duidelijk dat de grote meerderheid volledig terecht medische (en heelkundige) hulp zoekt.

Ze delen alle patiënten na evaluatie in volgens de moeilijkheidsgraad van de heelkunde die nodig is. Aicha neemt van iedereen (met toestemming) een foto voor- en zijaanzicht en zo nodig ook van de RX. Aicha is zeer onder de indruk vooral wanneer een verpleegkundige het schrift toonde waaruit mocht blijken dat er eigenlijk meer dan 400 patiënten op de lijst staan.

Na beëindiging van de consultatie werkzaamheden wordt een Excel sheet opgesteld waarin de patiënten gesystematiseerd worden volgens leeftijd, type ingreep dat we voorzien, te verwachten moeilijkheidsgraad, afstand tussen hun woonplaats en het ziekenhuis.

 Aan iedereen wordt beloofd om ’s avonds een definitief “verdict” te geven: operatie, tijdstip, jammer genoeg ook (voorlopige) weigering voor enkelen.

Zo komt men tot een operatieplanning voor deze en volgende week, waarin rekening wordt gehouden met het feit dat we hier nog nooit heelkundig gewerkt hebben. Het is duidelijk niet verstandig om aan te vangen met de meest complexe casus, alsook om de eerste operatiedag al direct “bomvol” te zetten. Anderzijds mensen die ver weg wonen (sommigen 200 km ver) wil men niet in de tweede week plannen als het ook in de eerste week kan. Ten slotte wil je ook casussen met meer kans op wat langere follow-up niet op de laatste missiedagen zetten.

Bij valavond (rond 19u) keert iedereen voldaan en met een planning huiswaarts.