Transfer naar Dassa - 13 maart

Ontbijt in AMCES. De bus van Baobab Tours is mooi op tijd. Volladen en weg wezen. We krijgen een lunch pakket mee. Anny zorgt voor water.

Vlotte busrit tot Dassa, van 8.30u tot 12.30u, waarbij ook een plaspauze wordt voorzien. De dames moeten wel gaan zoeken naar een gepaste boom.  Aangekomen in Dassa weten de chauffeurs niet exact waar we heen moeten en ook wij beschikken niet over het juiste adres. Uiteindelijk blijkt het tegenover de “Grotte” te zijn. Dit is het grote bedevaartsoord en gebouw aan de locatie waar ooit de H. Maria zou zijn verschenen.

Voor ons werden 4 kamers in het logies “van de burgemeester” gereserveerd en 4 kamers in de directe nabijheid bij de zusters van Lourdes. De groep is niet gelukkig met deze opsplitsing en zou veel liever samen blijven. Moeder overste die ons reeds staat op te wachten heeft hiervoor begrip en zegt dat ze momenteel wel 8 kamers ter beschikking heeft en aan amper 1000 CFA meer per kamer tov de prijs te betalen bij de burgemeester. Dit ook omdat iedereen akkoord gaat met een kamer zonder airco wel met plafondventilator. Kostprijs van de kamer met airco is trouwens 10.500 CFA, zonder is dit 6.500 CFA.

Moeder overste, zuster Florence, is vriendelijk en efficiënt. Zij toont ons ook het kleine restaurant net buiten de missiegebouwen, waar we ontbijt en avondmaal zullen krijgen.

Niettegenstaande het zondag is willen we na de lunch naar het ziekenhuis om een kijkje te gaan nemen naar onze werkplek voor de komende 2 weken. Transfer per taxi blijkt vrij duur zodat de zuster voorstelt om motortaxi’s in te huren die ons voor een prikje (in 2 beurten) naar het ziekenhuis brengen.

Telefonisch contact met Dr Agbadebo zorgt ervoor dat VPK Charles ons even de consultatieruimte toont, gevolgd door het operatiekwartier (OK).

Op het domein van het ziekenhuis zijn reeds verschillende patiënten met goiters aanwezig.

De inspectie van het OK leert dat er 2 zalen zijn, elk met functionerende airco (belangrijk bij 38° omgevingstemperatuur).

De coagulatie (incl bipolaire) blijkt te werken, maar anesthesist Maurice is flink teleurgesteld door de anesthesie apparatuur. Er is geen capnografie, de ventilatie gebeurt volledig manueel en de toestellen laten niet toe te werken met Sevoflurane alleen Halothane, wat bij ons al sinds de 70-er jaren niet meer gebruikt wordt en veel minder veilig blijkt te zijn. Dit beperkt sterk de mogelijkheden naar chirurgie toe, gezien langdurige ingrepen (langer dan 3 uur) door potentiële peroperatieve C02 opbouw (wat je dus niet kan monitoren) zijn niet mogelijk.

Monique in overleg met Maurice start overleg met de thuisbasis om voor dit probleem een gepaste oplossing te vinden.